miejsce miejsc·e

miejsce miejsc·e
-a, -a
nt
1) (= przestrzeń) space
2) (= fragment przestrzeni) place
3) (= usytuowanie) position
4) (= miejscowość) place
5) (w pensjonacie) vacancy
6) (w pociągu) seat
7) (= paragraf w tekście) passage
8) (= w hierarchii) position

musimy dojechać do miejsce przeznaczenia — we must reach our destination

proszę podać miejsce zamieszkania — please give your place of residence

na miejscu czeka na nas obiad — dinner will be waiting for us when we arrive

spotkanie ma miejsce w sali numer... — the meeting is taking place in room number...

na twoim miejscu obraziłabym się — if I were you, I would be offended

miejscami masz rację — you are partially right

z miejsca odrzucam twoją propozycję — I am rejecting your proposal out of hand


Nowy słownik polsko-angielski. 2014.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • miejsce — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wolna przestrzeń w terenie lub pomieszczeniu, którą można czymś wypełnić; obszar, teren, pole : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mało, dużo miejsca. Miejsca na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • miejsce — n I; lm D. miejsc 1. «wolna przestrzeń, którą można zająć, zapełnić czymś, gdzie można się zmieścić albo coś umieścić» Wolne miejsce w walizce. Miejsce na książki. Mieć mało miejsca w mieszkaniu. Szafa zabiera dużo miejsca. Chodźcie tu, jest dość …   Słownik języka polskiego

  • zimowisko — n II, N. zimowiskokiem; lm D. zimowiskoisk 1. «miejsce, pomieszczenie, w którym się spędza zimę; spędzanie gdzieś zimy, zimowanie» Przygotować zimowisko dla wyprawy polarnej. Owce zeszły z hal na zimowisko. 2. «miejscowość wypoczynkowa, zwykle… …   Słownik języka polskiego

  • zwolnić — dk VIa, zwolnićnię, zwolnićnisz, zwolnićnij, zwolnićnił, zwolnićniony zwalniać ndk I, zwolnićam, zwolnićasz, zwolnićają, zwolnićaj, zwolnićał, zwolnićany 1. «zmniejszyć szybkość, tempo czegoś, uczynić wolniejszym» Zwolnić kroku. Zwalniać bieg… …   Słownik języka polskiego

  • gdzie — 1. «zaimek zastępujący człon zdania oznaczający miejsce jako środowisko odbywania się czegoś, rzadziej także cel przestrzenny, kierunek (dokąd) lub drogę, trasę (którędy)» a) «w zdaniach pytajnych lub w zdaniach podrzędnych wyrażających pytanie»… …   Słownik języka polskiego

  • kwarantanna — ż IV, CMs. kwarantannannie; lm D. kwarantannaann 1. «przymusowe, okresowe odosobnienie ludzi, zwierząt, towarów itp. przybyłych lub przywiezionych z miejsc dotkniętych jakąś epidemią i podejrzanych o możność przeniesienia jej zarazków» Odbywać,… …   Słownik języka polskiego

  • linia — ż I, DCMs. linianii; lm D. linianii (linianij) 1. «twór geometryczny mający tylko jeden wymiar: długość; graficzne przedstawienie takiego tworu; kreska» Cienka, gruba linia. Linia pionowa, pozioma, poprzeczna, pochyła. Linia prosta, łamana,… …   Słownik języka polskiego

  • pościągać — dk I, pościągaćam, pościągaćasz, pościągaćają, pościągaćaj, pościągaćał, pościągaćany 1. «zmniejszyć powierzchnię czegoś (w wielu miejscach) przez ściągnięcie, skurczenie; skurczyć wiele czegoś» Materiał pościągany fastrygą. Pościągać boki… …   Słownik języka polskiego

  • pozjeżdżać — dk I, pozjeżdżaćam, pozjeżdżaćasz, pozjeżdżaćają, pozjeżdżaćaj, pozjeżdżaćał 1. «o wielu osobach, pojazdach itp.: kolejno zjechać w dół» Pozjeżdżali z góry na sankach. Samochody pozjeżdżały do podziemnego garażu. 2. «o wielu osobach, pojazdach… …   Słownik języka polskiego

  • ściągać — ndk I, ściągaćam, ściągaćasz, ściągaćają, ściągaćaj, ściągaćał, ściągaćany ściągnąć dk Va, ściągaćnę, ściągaćniesz, ściągaćnij, ściągaćnął, ściągaćnęła, ściągaćnęli, ściągaćnięty, ściągaćnąwszy 1. «ciągnąc opuszczać na dół, usuwać skądś; zsuwać»… …   Słownik języka polskiego

  • ustronny — «położony na uboczu, oddalony od miejsc ludnych, uczęszczanych; odludny, zaciszny, odosobniony» Ustronna alejka, uliczka. Ustronne miejsce. Ustronny zakątek …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”